Ο Αλέξανδρος Αρώνης
μίλησε στο academania-sports για τη σεζόν που τελείωσε στη δεύτερη ομάδα του Πανιωνίου,
έκανε τον απολογισμό της, ενώ αναφέρθηκε και στη νέα προσπάθεια του συλλόγου,
όπου θα πρέπει να στελεχωθεί με νεαρούς ποδοσφαιριστές.
Πρόκειται για έναν από τους νεαρούς ποδοσφαιριστές του
Πανιωνίου, ο οποίος κρατάει αυτή τη στιγμή στα χέρια του μια μεγάλη ευκαιρία.
Ηλικιακά έχει το περιθώριο για μια ακόμα σεζόν στο κ20, ωστόσο ο Τερεζόπουλος
είναι έτοιμος να προωθήσει αρκετούς ποδοσφαιριστές και σίγουρα αυτό αποτελεί
όνειρο για όλους τους πιτσιρικάδες των Νεοσμυρνιωτών.
Ο 19χρονος αμυντικός χαφ του Πανιωνίου, ο οποίος αγωνίζεται
15 χρόνια στην ομάδα, κάνει μέσω του academania-sports
τον απολογισμό της σεζόν, καλεί τον κόσμο του συλλόγου να επιστρέψει στο
γήπεδο, καθώς όπως λέει ο Δημήτρης Τερεζόπουλος είναι ο καταλληλότερες να
κοουτσάρει μια νεανική ομάδα και σίγουρα το θέαμα που θα προσφέρει ο Πανιώνιος
θα ανταμείψει όλους τους φιλάθλους του.
Πως ξεκίνησες να
παίζεις ποδόσφαιρο;
«Σε ηλικία 4,5 χρονών
πήγε η μητέρα μου να ρωτήσει τον Κύριο Μπάμπης Σαϊπάς αν μπορεί να με πάρει
στην ομάδα του που δεχόταν πάνω από 6 χρονών παιδιά και τελικά αποδέχθηκε την
πρόταση, ο Κύριος Σαϊπάς που ήταν και ο πρώτος μου προπονητής, και με άφησε να
κάνω προπονήσεις με παιδιά που ήταν δύο χρόνια μεγαλύτερά μου».
Από 4,5 μέχρι 19 στον
Πανιώνιο. Τι σημαίνει Πανιώνιος για σένα;
«Πανιώνιος σημαίνει η
ομάδα που θέλω να ξεκινήσω την καριέρα μου. Η ομάδα που πιστεύω ότι μέχρι εδώ
που έχω φτάσει με έχει αναδείξει, έστω και αν δεν είμαι ακόμα στην πρώτη ομάδα
και μου έχει δώσει την ευκαιρία να κάνω τα όνειρά μου πραγματικότητα. Θα ήθελα να πω και ένα ευχαριστώ στους Σαϊπα, Βλάχο, Κουζινό και Παναγιωταρά που είναι στο πλευρό μου όλα αυτά τα χρόνια».
Είσαι τόσα χρόνια
στον Πανιώνιο. Έχεις στο μυαλό του να «θέλω να παίξω και κάπου αλλού»;
«Θα σου πω ότι ακριβώς
αισθάνομαι και όπως το έχω στο μυαλό μου. Δεν με νοιάζει να παίξω αλλού γιατί
ακόμα είμαστε στη φάση που διεκδικούμε να παίξουμε στην πρώτη ομάδα του
Πανιωνίου. Έχουμε άγχος, έχουμε βλέπεις και προσδοκίες και αυτό που με νοιάζει
αυτή τη στιγμή δεν είναι το αν μπορώ να πάω σε άλλη ομάδα και πια είναι αυτή,
αλλά να τιμήσω το σήμα που φοράω εδώ και 15 χρόνια, δηλαδή περισσότερα από τα
2/3 της ζωής μου, και να παίξω στην πρώτη ομάδα. Πραγματικά θα με κάνει πάρα
πολύ χαρούμενο να παίξω στην ομάδα που θυμάμαι από μικρός να μεγαλώνει και να
μεγαλώνει, να προχωράει και να προχωράει και το όνειρό μου ήταν πάντα να φτάσω
στην πρώτη ομάδα του Πανιωνίου».
Ποιος είναι ο
απολογισμός της χρονιάς με το κ20;
«Θεωρώ ότι η χρονιά
ξεκίνησε περίεργα αν όχι άσχημα με πολλές δυσκολίες, διότι δεν ξέραμε που θα
κάνουμε προπόνηση, αν θα έχουμε τις κατάλληλες συνθήκες. Τελικά πήγαμε στα
Σούρμενα και όπως είπε και ο προπονητής μας θεωρώ ότι δεν έχει σημασία το που
θα; Κάνεις προπόνηση αρκεί να έχεις 10 μπάλες και 20 κώνους. Άρα το θέμα είναι
το πώς θα δουλέψεις, γιατί ακούω πολλές δικαιολογίες ότι εμείς δεν είχαμε
προπονητικό, ίσως, ίσως, ίσως… Το θέμα είναι ότι εμείς δουλέψαμε σωστά και
τερματίσαμε στην τρίτη θέση που είναι η δεύτερη καλύτερη σεζόν του Πανιωνίου
στην κ20».
Η σεζόν τελείωσε
επιτυχημένα ή σας αφήνει μια πικρή γεύση, καθώς λίγο πριν το τέλος στου Ρέντη
χάσατε τη δεύτερη θέση;
«Είναι άκρως
επιτυχημένη η σεζόν, θα μπορούσαμε ίσως να πάρουμε κάτι καλύτερο, αλλά θεωρώ
ότι το τρένο για την πρώτη θέση το χάσαμε νωρίς. Η δεύτερη θέση θα ήταν κάτι
διαφορετικό από την τρίτη, αλλά θεωρώ ότι ουσιαστικά κάναμε την τέλεια σεζόν. Ο
προπονητής είναι άκρως επιτυχημένος και μπορεί να μην βγήκαμε πρώτοι ή
δεύτεροι, και να μην κατακτήσαμε έναν τίτλο που θέλαμε πάρα πολύ από την αρχή
της σεζόν, αλλά αυτό που κερδίσαμε είναι τον σεβασμό των αντιπάλων και ότι αυτό
που βγάζαμε μέσα στο γήπεδο ήταν υγιές. Βγάζαμε επιθετικό ποδόσφαιρο, χωρίς
σκοπιμότητες, χωρίς θέατρο, παίζαμε μέχρι το τελευταίο λεπτό, για αυτό θεωρώ ότι
η σεζόν εκτός από επιτυχημένη λόγω θέσης είναι και επιτυχημένη στο μυαλό του
κάθε ποδοσφαιριστή που έπαιξε φέτος για να μάθει πραγματικά πως είναι το
ποδόσφαιρο και όχι πως θέλουν να το κάνουν κάποιοι να είναι».
Ξεκινήσατε με
καινούργιο προπονητή εφέτος. Πες μας δυο λόγια για τον κ. Τερεζόπουλο και πως
κατάφερε μέσα σε έναν χρόνο να σας κάνει να παίζετε καλά και να φτάσετε στην 3η
θέση.
«Όσο είμαι εγώ στην
ομάδα κάθε χρόνο αλλάζουμε προπονητές. Όλοι, χωρίς καμία εξαίρεση ήταν
εξαιρετικοί. Όταν ανέλαβε ο Κύριος Τερεζόπουλος θέλησε να περάσει ένα άλλο στυλ
ποδοσφαίρου, το οποίο εμένα τόσα χρόνια που το βλέπω στο εξωτερικό με ελκύει
και για αυτό γουστάρω και βλέπω κυρίως ομάδες που παίζουν επιθετικά. Λογικό
είναι να φαίνεται περίεργο για τα ελληνικά δεδομένα και για αυτό κάναμε και
εμείς αρκετό καιρό να το εμπεδώσουμε. Όταν το εμπεδώσαμε, ειδικότερα στον
δεύτερο γύρο, η ομάδα έβγαλε καλό ποδόσφαιρο και δικαιώθηκε η δουλειά του
Τερεζόπουλο, για αυτό θεωρώ ότι είναι ένας εξαιρετικός προπονητής και ότι και
αν γίνει στην πρώτη ομάδα θα έχει πετύχει, ακόμα και αν δεν του βγουν κάποια
αποτελέσματα, αυτό που θα βλέπει ο κόσμος του Πανιωνίου από του χρόνου θα είναι
πραγματικά κάτι που θα τον κάνει να επιστρέψει στο γήπεδο».
Πόσο σας επηρέασαν
όλη τη σεζόν, όλα αυτά που γινόταν στην πρώτη ομάδα του Πανιωνίου;
«Δεν πίστεψα ποτέ ότι
ο Πανιώνιος θα υποβιβαστεί, όχι μόνο γιατί είναι ένα ιστορικό σωματείο, αλλά
γιατί θεωρώ ότι οι παίκτες ήξεραν που αγωνίζονται και ακόμα και αν έγιναν
κάποια ευτράπελα κατά τη διάρκεια της σεζόν και κάποιοι ήταν να φύγουν από
νωρίς, κάποιοι είχαν το μυαλό τους άλλου, όλοι τελικά κατάλαβαν πια φανέλα
φορούσαν και πιστεύω ότι έδωσαν τα πάντα τις τελευταίες αγωνιστικές για να
κρατήσουν την ομάδα στην κατηγορία. Θεωρώ ότι ελάχιστα απειλήθηκε ο Πανιώνιος
για να υποβιβαστεί, με πολλές συγκυρίες θα γινόταν κάτι τέτοιο. Όλα αυτά δεν
πρέπει να επηρεάσουν κάποιον παίκτη που παίζει στο κ20, γιατί εκείνη τη στιγμή
κοιτάει το όνειρό του, που είναι να φτάσει εκεί, και έτσι πρέπει να δίνει το
100% στην ομάδα που παίζει στην προκειμένη περίπτωση δηλαδή στην κ20. Τώρα το
τι έκαναν τα παιδιά στην πρώτη ομάδα είναι δική τους δουλειά».
Ανήκεις σε μια ομάδα,
η οποία είναι ο βασικός τροφοδότης ταλέντων σε μεγαλύτερες ομάδες. Σε φορτώνει
με περισσότερο άγχος αυτό;
«Ξεκάθαρα η απάντηση
είναι ότι αυτό μου δίνει κίνητρο. Σε συζητήσεις με φίλους μου αναρωτιόμασταν
πως γίνεται ο Πανιώνιος να έχει βγάλει μέσα σε τόσο μικρό διάστημα τόσους
καλούς παίκτες, από τη στιγμή που δεν έχει ούτε την οικονομική δυνατότητα, ούτε
τρομερές εγκαταστάσεις. Απλά αυτή είναι η φύση του Πανιωνίου και τον ανθρώπων
που τον διοικούν ακόμα και τώρα να στηρίζει τα μικρά παιδιά και για αυτό έχει
καταφέρει να έχει ένα οικονομικό όφελος, όχι τόσο σημαντικό, και παράλληλα να
αναδείξει τα περισσότερα παιδιά από Ακαδημίες στην Ελλάδα».
Πιστεύεις ότι το
πρωτάθλημα Υποδομής προετοιμάζει κατάλληλα τους ποδοσφαιριστές για να μπουν
αμέσως μετά στο αντρικό τμήμα;
«Είναι πολύ δύσκολο
μετά την κ17 και την κ20 να μπεις στην αντρική ομάδα και να ανταπεξέλθεις στην
πίεση. Θεωρώ ότι γίνεται ένα λάθος στην κ20, το ότι δεν γίνεται φάιναλ φορ όπως
γίνεται στην κ17. Τα παιδιά δεν έχουν κίνητρο μέχρι το τέλος για μια καλύτερη
θέση. Μια επιλογή που πρέπει να έχει η Σούπερ Λιγκ για τα επόμενα χρόνια είναι
να καθιερώσει το φάιναλ φορ, έτσι ώστε να υπάρχει μεγαλύτερος ανταγωνισμός και
οι ομάδες να προσπαθούμε μέχρι τα τελευταία λεπτά και τις τελευταίες ημέρες της
σεζόν να έχουν ένα κίνητρο για να προπονούνται και να παλεύουν».
«Η Εθνική σε αλλάζει
ως ποδοσφαιριστή»
Πόσο σημαντικές εμπειρίες
παίρνει ένας ποδοσφαιριστής από τη στιγμή που θα κληθεί στην Εθνική ομάδα;
«Από τη στιγμή που θα
κληθεί ένας παίκτης στην Εθνική ομάδα πρέπει να αλλάξει ή τουλάχιστον να
σκεφτεί τη συμπεριφορά του και το πώς θα είναι από εδώ και πέρα και στα γήπεδα
της Σούπερ Λίγκ και όπου παίζει, γιατί έχουμε δει ανθρώπους που δεν σέβονται
την Εθνική. Η εμπειρία που παίρνεις όταν είσαι μαζί με τα παιδιά της Εθνικής
και με τους ανθρώπους που βρίσκονται εκεί είναι ότι πρέπει να σέβεσαι τον
αντίπαλό σου και να παίζεις και να σέβεσαι την φανέλα που φοράς, πόσω μάλλον
της πατρίδας σου. Από εκεί και πέρα θεωρώ ότι η Εθνική είναι κάτι εντελώς
διαφορετικό. Η ομάδα σου μπορεί να σε πληρώνει, αλλά μερικοί ποδοσφαιριστές δεν
την αγαπάνε αλλά παίζουν κυρίως για επαγγελματικούς λόγους, στην Εθνική όμως
δεν ισχύει αυτό. Εκεί παίζεις για το σήμα που φοράς, παίζεις για την πατρίδα
σου».
Πόσο σε επηρεάζει
κυρίως ψυχολογικά το να κληθείς στην Εθνική ομάδα;
«Όταν κληθείς στην
Εθνική ομάδα η αυτοπεποίθηση σου ανεβαίνει. Ανεβαίνει το πώς αισθάνεσαι εσύ
μέσα στο γήπεδο για τον εαυτό σου και θεωρώ ότι τα περισσότερα παιδιά
καταλαβαίνουν περισσότερο την αξία τους. Έτσι και εγώ τις φορές που έχω πάει στην
Εθνική, στα τουρνουά και στις προπονήσεις, γύρισα στην ομάδα μου και ήμουν
άλλος άνθρωπος, άλλος ποδοσφαιριστής, με άλλη αυτοπεποίθηση, ένιωθα αλλιώς και
σίγουρα η χαρά να φοράς το εθνόσημο σε κάνει έναν άλλο παίκτη».
Πως επηρεάζει τον
τρόπο ζωής σου το ποδόσφαιρο;
«Η ζωή ενός
ποδοσφαιριστή είναι εντελώς διαφορετική από ανθρώπους που κάνουν μια άλλη
εργασία που δεν έχει τόσο πίεση. Σίγουρα όλες οι εργασίες έχουν πίεση, απλά
είναι διαφορετική στον ποδοσφαιριστή. Έχει διαφορετικά πράγματα να κάνει και οι
ώρες που πρέπει να αφοσιωθεί σε αυτό που κάνει για να πετύχει. Πολλοί νομίζουν
ότι πηγαίνουμε δύο ώρες σε ένα γήπεδο, κάνουμε προπόνηση, φεύγουμε και μετά
έχουμε δική μας όλη την ημέρα. Η πραγματικότητα όμως είναι ότι από τις 24 ώρες
της ημέρες τις πιο πολλές σκεφτόμαστε το ποδόσφαιρο γιατί υπάρχει πολύ άγχος
και πολύ πίεση για το τι θα καταφέρουμε να κάνουμε ειδικά στην ηλικία που
είμαστε και το γεγονός ότι θέλουμε να φτάσουμε στην πρώτη ομάδα. Από εκεί και
πέρα οι ώρες που έχουμε ελεύθερες είναι ανάλογα με τις ημέρες που παίζουμε και
τις προπονήσεις μας και θεωρώ ότι οι
ώρες που έχει ένας ποδοσφαιριστής είναι πολύ λιγότερες, ακόμα και αν
ακούγεται περίεργο, από αυτές ενός εργαζόμενου σε άλλο τομέα. Υπάρχει πολύ
πίεση και πολύ άγχος».
Η καθημερινότητά σου
είναι το ποδόσφαιρο. Μέσα από εκεί μπορείς να κάνεις φιλίες ή σας επηρεάζει ο
ανταγωνισμός;
«Στο ποδόσφαιρο θεωρώ
υπάρχουν δύο κατηγορίες πάνω σε αυτό το θέμα. Ο ένας κύκλος είναι αυτός που τον
νοιάζει μόνο αυτό που κάνει, θέλει να πετύχει πάση θυσία και δεν έρχεται να
παίξει ποδόσφαιρο για να κάνει φιλίες ή να έχει μια καλύτερη κοινωνική ζωή. Εγώ
ανήκω στον άλλον κύκλο που έχει κάνει πολλές φιλίες από το ποδόσφαιρο, έχει
ανθρώπους που μιλάει, έχει παιδιά που μπορεί να κάνει πράγματα μαζί τους και
μέσα από εκεί έχει και τους δύο κολλητούς μου. Με αυτά τα παιδιά, τον Πολίτη
και τον Καλίν, είμαστε κάθε ημέρα μαζί, έχουν γνωριστεί από το ποδόσφαιρο και
περνάμε κυρίως στα γήπεδα τις πιο πολλές ώρες μαζί. Θεωρώ ότι το ποδόσφαιρο
είναι ένας τρόπους ζωής που μπορεί να σε κάνει να έχεις πολλούς φίλους, γιατί
και τα ενδιαφέροντα είναι ίδια και ο τρόπος που σκέφτεσαι είναι ίδιος και ένας
αθλητής αλλιώς αντιμετωπίζει έναν άλλον αθλητή».
Μπορεί να συνδυαστεί
το σχολείο ή οι σπουδές με το ποδόσφαιρο;
«Εγώ δεν είμαι ο κατάλληλος
για να το πω αυτό, γιατί ούτε έχω σπουδάσει και έχω παίξω παράλληλα ποδόσφαιρο,
ούτε έχω ρίξει βάρος στο σχολείο. Πιστεύω ότι ένας ποδοσφαιριστής πρέπει να
είναι μορφωμένος, γιατί εκτίθεται προς τα έξω και ο κοινωνικός του κύκλος είναι
μεγάλος. Πρέπει όταν μιλάει ο κόσμος που να ακούει έναν άνθρωπο που θα ξέρει να
μιλάει, να εκφράζεται και να ξέρει τι θέλει να πει. Δεν σημαίνει ότι θα πρέπει
να είσαι μορφωμένος για να το κάνεις αυτό, αλλά θα πρέπει κάτι να έχεις κάνει
στη ζωή σου να έχεις ψαχτεί για να ασχοληθείς με το ποδόσφαιρο. Για να κλείσω
θεωρώ ότι είναι πολύ δύσκολο να καταφέρεις και να σπουδάσεις και να παίξεις
ποδόσφαιρο, αλλά αυτός που το έχει κάνει θα είναι για πάντα ευτυχισμένος, γιατί
θα έχει συνδυάσει τα πράγματα που αγαπάει».
«Οι νεαροί μπορούν να
ανταπεξέλθουν στην πρώτη ομάδα του Πανιωνίου»
Αυτό που δεν θα
μπορούσε να μείνει ασχολίαστο τη δεδομένη χρονική στιγμή είναι οι ευκαιρίες που
θα μοιράσει ο Δημήτρης Τερεζόπουλος στους πιτσιρικάδες της ομάδας, καθώς ο
Πανιώνιος δεν πήρε δανειοδότηση και θα στηριχθεί σε νεαρούς ποδοσφαιριστές.
Διαβάστε τι λέει για αυτό ο Αλέξανδρος Αρώνης.
Πως αντιδρά ένας
νεαρός ποδοσφαιριστής βλέποντας ότι πλέον οι ομάδες τους δίνουν ευκαιρίες και
έχουμε φύγει λίγο από το κόλλημα του «καλός παίκτης = ξένος παίκτης»;
«Εγώ πιστεύω ότι ο
Έλληνας είναι το ίδιο καλός παίκτης με έναν Ισπανό, Άγγλο, Γάλλο, Πορτογάλο, με
τη διαφορά ότι ο Έλληνας όσο καλός παίκτης και αν είναι δεν πρόκειται να
δουλευτεί καλά μέχρι να φτάσει στην πρώτη ομάδα. Απλά οι ξένοι έχουν τις
κατάλληλες υποδομές, από 12 χρονών είναι μέσα στα γυμναστήρια, κάνουν
διαφορετικές προπονήσεις υψηλού επιπέδου και εμείς απλά ή δεν θέλουμε ή δεν έχουμε τη δυνατότητα να το
κάνουμε αυτό. Για αυτό και ένας Έλληνας ποδοσφαιριστής βλέπει πλέον την
ευκαιρία και θέλει να την αρπάξει από τα μαλλιά, για αυτό και πιο πολύ θεωρώ
πρέπει να κοιτάξει ο ίδιος τον εαυτό του, γιατί η ομάδα ίσως να μην έχει την
πολυτέλεια να το κάνει, είτε την οικονομική, είτε γενικά».
Πως βλέπεις τα
πράγματα από εδώ και πέρα, με δεδομένο ότι ο Πανιώνιος θα δώσει ευκαιρίες σε
νέους ποδοσφαιριστές;
«Ο Τερεζόπουλος είναι
ένας προπονητής που έχει μάθει να δουλεύει με νέα παιδιά, μέχρι να κάνει το
μεγάλα άλμα που έγινε τώρα δούλευε με μικρά παιδιά, και θεωρώ ότι είναι ο
καταλληλότερος αυτή τη στιγμή στη Σούπερ Λιγκ για να διαχειριστεί μια ομάδα
όπως ο Πανιώνιος που θα στηριχθεί σε νεαρούς ποδοσφαιριστές. Δεν με γεμίζει με
άγχος αυτό, αν με επιλέξει ο κ. Τερεζόπουλος να είμαι στην πρώτη ομάδα με τη
βοήθειά του και με τη στήριξή του σε όλα τα παιδιά, θα καταφέρουμε να
ανταπεξέλθουμε του χρόνου και να φτάσουμε τον Πανιώνιο όχι μόνο σε βαθμολογική
αλλά και αγωνιστικά μέσα στο γήπεδο, εκεί που του αξίζει και όχι εκεί που είναι
τόσα χρόνια».
Είδαμε ότι πριν δύο
χρόνια κάτι τέτοιο πήγε να κάνει και η ΑΕΚ. Δεν πήρε αδειοδότηση, στηρίχθηκε σε
νεαρούς ποδοσφαιριστές και τελικά υποβιβάστηκε. Φοβάσαι κάτι παρόμοιο;
«Θεωρώ ότι η ΑΕΚ δεν
είχε στο νου της ότι θα βασιστεί σε τόσο νέους παίκτες, δεν είχε σωστό
προγραμματισμό και μέσα στη χρονιά δεν ήξερε που θα στηριχθεί, δεν είχε
αρκετούς έμπειρους παίκτες που ο Πανιώνιος τους έχει, και στο τέλος αν και
περίεργα για μένα αφού είχε φτάσει ακόμα και στην 8η θέση
υποβιβάστηκε. Ήταν λάθος προγραμματισμός το συγκεκριμένο θέμα. Ο Πανιώνιος έχει
σωστό προγραμματισμό, ξέρει τι θα κάνει του χρόνου. Θα στηριχθεί σε έναν
προπονητή που ξέρει πως θα δουλέψει και θα κρατήσει την ομάδα στην κατηγορία,
είμαι σίγουρος για αυτό, αλλά ακόμα και αν έχουμε θέματα στην αρχή της σεζόν με
τη στήριξη των οπαδών του Πανιωνίου, οι οποίοι τελευταία δεν έρχονται στο
γήπεδο λόγω των πολλών προβλημάτων, η ομάδα δεν πρόκειται να κινδυνεύσει, δεν
θα φτάσει καν ένα βήμα πριν την καταστροφή. Ο Πανιώνιος είναι ιστορικός
σύλλογος και θα μείνει στα σαλόνια της Α’ Εθνικής».
Πόσο δύσκολο θα είναι
να προσαρμοστείτε φέτος στην ομάδα με τους οπαδούς στο γήπεδο και την πίεση από
τη στιγμή που εδώ και χρόνια αγωνίζεστε σε άδειες κερκίδες και ουσιαστικά δεν
σας νοιάζει η θέση στην οποία θα τερματίσετε;
«Τόσα χρόνια ένας
ποδοσφαιριστής που παίζει σε μικρότερες κατηγορίες της Σούπερ Λιγκ έχει μια
ελάχιστη πίεση γιατί πρέπει να δείξει ότι γίνεται μια καλή δουλειά στις
Ακαδημίες και πρέπει να τερματίσει όσο πιο ψηλά γίνεται και για το δικό του
συμφέρον αλλά και για την ομάδα του, για αυτήν παίζει. Από εκεί και πέρα πιστεύω
ότι αν μας δοθεί η ευκαιρία και μας επιλέξουν και του χρόνου πρέπει είτε να
τερματίσουμε ψηλά με τον Πανιώνιο, είτε να τον σώσουμε, είτε να ανταπεξέλθουμε
στην πίεση που προκαλεί ο κόσμος, θα καταφέρουμε να ανταπεξέλθουμε και ας μην
το έχουμε ζήσει τα προηγούμενα χρόνια. Όπως σου είπα και πριν το σήμα είναι
αυτό που κάνει αυτή την ομάδα να στοχεύει τόσο ψηλά».
Τι μήνυμα θα
ήθελες να στείλεις στον κόσμο του
Πανιωνίου για αυτή τη δύσκολη χρονιά που έρχεται;
«Καταλαβαίνω ότι ο
κόσμος του Πανιωνίου έχει αμφιβολίες για την ερχόμενη σεζόν και τις χρονιές που
έπονται για το σύλλογο. Το μήνυμα που θέλω να στείλω στον κόσμο του Πανιωνίου
είναι ότι πρέπει να ξαναρχίσει να έρχεται στο γήπεδο, να στηρίξει παίκτες και
προπονητές , έτσι ώστε στα επόμενα χρόνια να γίνει μια δουλειά όπου ο Πανιώνιος
δεν θα παίζει την κατηγορία, δεν θα βρίσκεται στις τελευταίες θέσεις. Πιστεύω
ότι ο Πανιώνιος ανήκει σίγουρα μέσα στις 5 καλύτερες ομάδες του πρωταθλήματος,
είναι ο ιστορικότερος σύλλογος και θα πρέπει να είναι πάντα ψηλά».