Ντοβλετάκης: Θέλω να συνεχίσω στην ομάδα της καρδιάς μου


Ο Γιώργος Ντοβλετάκης, ποδοσφαιριστής της ομάδας κ20 του Απόλλων Σμύρνης, μίλησε στο academania-sports για τη σεζόν που πέρασε, καθώς και για όλα όσα έχει ζήσει ο ίδιος όλα αυτά τα χρόνια στο ποδόσφαιρο.

Διαβάστε πως πήρε την απόφαση να αφήσει πίσω του το ποδόσφαιρο σάλας και να μετακομίσει στον Απόλλων Σμύρνης και το 11άρη ποδόσφαιρο, πως ένιωσε με τον τραυματισμό του στον φιλικό αγώνα κόντρα στην ΑΕΚ, καθώς και όλα τα όνειρα και τους στόχους του για το μέλλον.

Μετά τον προπονητή της ομάδας Κώστα Ψυρόπουλο, καθώς και τους ποδοσφαιριστές Θωμά Ντάφλα και Δημήτρη Ξανθόπουλο και ο Γιώργος Ντοβλετάκης αναφέρθηκε στον γυμναστή του Απόλλων, Κέσογλου και εξήγησε τους λόγους για τους οποίους άπαντες έχουν μόνο κολακευτικά σχόλια να πουν για αυτόν.

Αναλυτικά η συνέντευξη:

Πως ξεκίνησες να παίζεις ποδόσφαιρο και από ποιες ομάδες έχεις περάσει;


Ξεκίνησα 6 χρονών από τις Ακαδημίες του Γιάννη Παθιακάκη, που τις έχει ο γιος του ο Γιώργος Παθιακάκης. Η πρώτη διάκριση ήρθε το 2010-2011 όταν πήγαινα τρίτη γυμνασίου που πήραμε το κύπελλο Ελλάδος στην ΕΠΟ, ήμουν αρχηγός, βγήκα και MVP, νικήσαμε6-4 τον Ινίοχο. Όλα αυτά ήταν στο ποδόσφαιρο φούτσαλ, από εκεί ξεκίνησα. Κύριος προπονητής μου ήταν ο Andrea Drenova, μαζί με τον Γιάννη Παπασταματίου. Το 2011-2012 έπαιξα Γ’ Τοπικό, ΕΠΣΑΝΑ με τον Παθιακάκη. Ήταν μια ομάδα από νεαρούς ποδοσφαιριστές και είχαμε ελάχιστους μεγαλύτερους που μας βοηθούσαν και καταφέραμε να έχουμε μια καλή πορεία. Πριν δύο χρόνια ο Απόλλων ανέβηκε Β’ Εθνική επέλεξε ο Κύριος Βελλής να πάρει κάποια παιδιά από τον Παθιακάκη. Ανάμεσα στα παιδιά, που ήταν του 1996 που επιλέχθηκαν ώστε να συμπληρώσουν την ομάδα κ20 του Απόλλων, ο οποίος δεν είχε αρκετούς παίκτες ήμουν και εγώ.

Περάσατε από δοκιμαστικά για να συμβεί αυτό;

Όχι ο Παθιακάκης μας ήξερε καλά και ο Βελλής εμπιστεύτηκε τις επιλογές του. Μας κράτησαν όλους και βρήκαμε εκεί κάποια ακόμα άτομα. Τότε η ομάδα είχε παίκτες 93-94-95 γεννηθείς και εμάς που ήμασταν του 1996.
Πόσο δύσκολη είναι η αλλαγή από ποδόσφαιρο σάλας σε κανονικό ποδόσφαιρο;

Η διαφορά είναι τεράστια, κυρίως γιατί το να παίζεις 5*5 έχει διαφορετικούς κανόνες, μοιάζει ουσιαστικά πιο πολύ στο μπάσκετ στους κανονισμούς και τις τακτικές. Είναι πιο πολύ άθλημα τακτικής και τεχνικής, αλλά δεν έχει τη μαγεία του κανονικού ποδοσφαίρου.


Θα ξαναγύριζες κάποια στιγμή στο ποδόσφαιρο σάλας;

Μόνο εάν άλλαζαν κάποια πράγματα στο ελληνικό ποδόσφαιρο σάλας. Είναι ένα πολύ ωραίο άθλημα που στην Ελλάδα δεν είναι τόσο οργανωμένο. Για αυτό νομίζω ότι δεν το κυνήγησα κιόλας, γιατί είχα προτάσεις, αλλά δεν ήθελα τόσο γιατί ήταν εντελώς άγνωστο και δεν υπήρχε η μαγεία.

Εάν τα πράγματα ήταν καλύτερα, όπως στο εξωτερικό θα άλλαζες γνώμη;
Δεν ξέρω, θα το σκεφτόμουν πάρα πολύ. Ίσως ναι να συνέχιζα το φούτσαλ γιατί μ’ αρέσει πολύ σαν άθλημα.

Πως ήταν φέτος η σεζόν με τον Απόλλων; Τι γεύση σου αφήνει;
Ήταν πολύ δύσκολα στην αρχή. Βρεθήκαμε πρώτη φορά μέσα Ιουνίου εμείς του Απόλλων. Κάναμε δοκιμαστικά, μεσημεριανές ώρες με όχι τόσο καλές συνθήκες και ήμασταν πολλά παιδιά, ακόμα και 50. Ήμασταν κουρασμένοι, θέλαμε να ξεκουραστούμε. Όσο περνούσε ο καιρός τα παιδιά αντί να λιγοστεύουν γινόταν περισσότερα. Δοκιμαστήκαμε όλοι από την κ20. Σταματήσαμε τις προπονήσεις αρχές Ιουλίου και περιμέναμε ενημέρωση από τον Κύριο Ψυρόπουλο για να δούμε εάν θα είμαστε στην προετοιμασία.
Ήμουν μέσα στα παιδιά που έκαναν προετοιμασία, ξεκινήσαμε στις 20 Ιουλίου και ήμασταν επίσης πολλά παιδιά. Δηλαδή ενώ ξεκινήσαμε προετοιμασία τα δοκιμαστικά συνεχίστηκαν.
Ήρθαν παιδιά από Ολυμπιακό, Παναθηναϊκό, ΑΕΚ, ήρθαν πολύ καλοί παίκτες και δεν ξέραμε ποιες θα είναι οι τελικές επιλογές του προπονητή για το ρόστερ. Μόλις μείναμε οι τελικοί ήταν δύσκολο να δεθούμε, εν τω μεταξύ ξεκίνησε και το πρωτάθλημα. Είχαμε χωριστεί αρχικά σε κάποιες παρέες, καθώς κάποιοι γνωριζόντουσαν πιο παλιά, αλλά με τη βοήθεια του Κυρίου Ψυρόπουλου και του Κυρίου Κεσόγλου καταφέραμε να δεθούμε οι περισσότεροι. Υπήρχε καλό κλίμα και στα αποδυτήρια και στο γήπεδο.



Αυτό ήταν το στοιχείο που άλλαξε και ήσασταν καλύτεροι στον δεύτερο γύρο του πρωταθλήματος;
Είχαμε να αντιμετωπίσουμε ομάδες που έπαιζαν για χρόνια μαζί στη Σούπερ Λιγκ. Όλες αυτές οι ομάδες είχαν συγκεκριμένο ρόστερ τόσα χρόνια, ενώ εμείς ήμασταν μια νέα ομάδα, δημιουργηθήκαμε το καλοκαίρι και θέλαμε χρόνο μέχρι να γνωριστούμε και να μάθουμε ο ένας τον τρόπο που παίζει ο άλλος. Αυτό ήταν χρονοβόρο, αλλά πιστεύω ότι στον δεύτερο γύρο βελτιωθήκαμε αισθητά, πήραμε καλύτερα αποτελέσματα και παίξαμε καλύτερη μπάλα.

Σας επηρέασε καθόλου η πορεία της πρώτης ομάδας που υποβιβάστηκε;
Μας είχε μάθει ο προπονητής μας να κοιτάμε καθαρά την ομάδα μας και να μην επηρεαζόμαστε, αλλά ήταν λογικό μέσα μας να νιώθουμε περίεργα, διότι πηγαίναμε να παίξουμε με ομάδες και ξέραμε ότι ίσως την επόμενη χρονιά να μην υπάρχουμε διότι θα πέφταμε στην Β’ Εθνική.

Έχετε αναφερθεί όλοι στον γυμναστή σας τον κ. Κεσόγλου. Στον προπονητή είναι λογικό να αναφέρεστε, ο γυμναστής σας τι το διαφορετικό έκανε και σας ενθουσίασε όλους με τη δουλειά του;
Ο Κύριος Κεσόγλου ουσιαστικά συμπλήρωνε τον Κύριο Ψυρόπουλο. Είναι επαγγελματίας, έχει γνώσεις, έχει εμπειρίες διότι έχει περάσει και από την Αγγλία. Μπορεί ο Κύριος Ψυρόπουλος να ήξερε να πάρει ένα παιχνίδι, αλλά ο Κύριος Κεσόγλου έβλεπε τι μας έλειπε σε κάθε ματς και μας προπονούσε κατάλληλα σε κάθε ματς. Αυτό ήταν πολύ σημαντικό. Πιστεύω ότι όλοι κάτι πήραμε από αυτόν.

Θέλεις να μείνεις στον Απόλλων;
Είμαι ένα παιδί που έχω μεγαλώσει στην Ριζούπολη, ζω από μικρός τον Απόλλων. Είναι μια ομάδα που είναι στην καρδιά μου και έχω αγωνιστεί δύο χρόνια σε αυτή. Ναι θα ήθελα η ομάδα που θα με ανδρώσει να είναι ο Απόλλωνας.

Θα προτιμούσες να είσαι σε ομάδα κ20 Σούπερ Λίγκ ή σε αντρικό τμήμα μιας ομάδας μικρότερης κατηγορίας;
Ουσιαστικά ένα παιδί 17-18 χρονών δεν πάει σε ένα πρωτάθλημα κ20 λόγω της ανταγωνιστικότητας, αλλά προσπαθεί να βελτιώνεται από τις προπονήσεις και σιγά σιγά να ξεχωρίσει ώστε να προωθηθεί στην πρώτη ομάδα ως επαγγελματίας. Τώρα για να αφήσει ένα παιδί αυτής της ηλικίας τις Ακαδημίες και να πάει σε Γ’ Εθνική για παράδειγμα σίγουρα θα πάρει παιχνίδια και εμπειρίες, αλλά θα είναι δυσκολότερο να ανέβει επίπεδο. Αυτό θα γίνει ευκολότερα μέσα από την ομάδα στην οποία αγωνίζεται στις Ακαδημίες της, είτε Α’ Εθνική, είτε Β.

Θεωρείς ότι είσαι έτοιμος να παίξεις σε αντρικό επίπεδο; Έχεις πάρει τα απαραίτητα εφόδια από τις Ακαδημίες;
Πιστεύω ότι έχω πάρει πολλές εμπειρίες, παίζω ήδη δύο χρόνια σε κ20 και έχω πάρει αρκετές συμμετοχές. Πιστεύω ότι θα μπορώ να ανταπεξέλθω σε μια ομάδα που θα αγωνίζεται κάθε χρόνια για να πάρει βαθμούς και να κερδίσει ή την σωτηρία της ή την διάκρισή της. Ελπίζω να γίνει σύντομα αυτό και γιατί όχι στον Απόλλωνα, στον οποίο και το θέλω περισσότερο.



Φέτος είχες έναν τραυματισμό που σε άφησε για αρκετό καιρό εκτός αγώνων, ο οποίος μάλιστα προήλθε από ένα φιλικό ματς. Πόσο δύσκολο είναι για έναν ποδοσφαιριστή να το αφήσει πίσω του και να συνεχίσει;
Από την μια είναι πολύ λυπηρό να τελειώνει μια τόσο καλή χρονιά για εμένα έτσι, με αυτό τον τρόπο. Έκανα μια πολύ καλή αρχή και έπαιξα σε μια θέση που δεν είχα ξαναπαίξει. Είχα την τιμή να με βάλει ο Κύριος Ψυρόπουλος αριστερό μπακ, μια θέση που δεν ήξερα μέχρι τότε. Γενικά το 2014 δεν μου πήγε πολύ καλά. Την 5η αγωνιστική του δευτέρου γύρου με την Ξάνθη έπαθα διάστρεμμα πρώτου προς δευτέρου βαθμού. Έμεινα έξω, έπαιξε σε ένα ματς και μετά στο φιλικό της Τετάρτης με την ΑΕΚ, στο 80ο λεπτό έπαθα διάστρεμμα τρίτου βαθμού. Ήταν πολύ λυπηρό όταν έμαθα τι έπαθα. Από τη μια στεναχωριέσαι από την άλλη χαίρεσαι που έγινε προς το τέλος της σεζόν. Έμεινα έξω τρεις μήνες.

Πλέον είσαι έτοιμος;
Ναι, είμαι έτοιμος να μπω κανονικά στην προετοιμασία και να τα δώσω όλα. Έχω γυμνάσει το πόδι μου και πιστεύω ότι όλα θα είναι καλά.

Πόσο δύσκολο είναι για έναν ποδοσφαιριστή να παίξει σε μια θέση που δεν είναι η φυσική του;
Στο σύγχρονο ποδόσφαιρο πιστεύω δεν υπάρχουν στάνταρ θέσεις. Οι θέσεις αλλάζουν συνεχώς, το ποδόσφαιρο είναι πολύ γρήγορο και οι τακτικές έχουν βελτιωθεί. Πιστεύω ότι ένας παίκτης πρέπει να γνωρίζει 2-3 θέσεις για να καταφέρει να ανταπεξέλθει.

Ποιοι είναι οι δικοί σου στόχοι και τα όνειρά σου για το μέλλον;
Θέλω να παίξω όσο πιο ψηλά μπορώ. Θα ήθελα κάποια στιγμή να φύγω στο εξωτερικό και πιστεύω ότι εκεί θα δούλευα καλύτερα.

Σε ποια ομάδα φαντάζεσαι τον εαυτό σου, ώστε να πεις ότι πραγματοποίησες τα όνειρά σου;
Σε οποιαδήποτε ομάδα ενός μεγάλου ευρωπαϊκού πρωταθλήματος, ας πούμε το ισπανικό, το ιταλικό το αγγλικό, αυτό είναι όνειρο κάθε παιδιού. Θέλω να παίξω σε έναν μεγάλο και υγιή σύλλογο που θα έχει υψηλούς στόχους.



Αυτή τη στιγμή θα έφευγες στο εξωτερικό;
Σίγουρα αυτό είναι στόχος κάθε παιδιού. Αυτή τη στιγμή νομίζω δεν έχω τη δυνατότητα να κάνω κάτι τέτοιο, αλλά αν μου δινόταν η ευκαιρία θα έφευγα, αρκεί να ήταν καλύτερα από ότι στην Ελλάδα.

Ποιος ποδοσφαιριστής είναι το πρότυπό σου;
Ο Καραγκούνης. Πιστεύω το πάθος και η δύναμη που βγάζει σε κάθε παιχνίδι είναι άξιο σεβασμού και θαυμασμού για κάθε ελληνόπουλο που θέλει να παίξει μπάλα. Είναι 37 και είδαμε στο μουντιάλ ότι έδωσε το 110% του εαυτού του, αγαπάει αυτό που κάνει και θα ήθελα μια ημέρα να καταφέρω να πετύχω ότι αυτός.

Πόσο δύσκολο είναι να συνδυαστεί το σχολείο με το ποδόσφαιρο;
Άρχισα τη χρονιά με το να κάνω καλοκαιρινά μαθήματα και προετοιμασία μαζί. Η κούραση είναι αφάνταστη και κουραστική και πνευματική. Το να κάνεις διπλή προπόνηση, φροντιστήριο και να διαβάζεις είναι αφάνταστα δύσκολο. Ξεκίνησα το Σεπτέμβρη με τη λογική ότι θα δώσω πανελλήνιες, όταν όμως ξυπνάς για το σχολείο, γυρίζεις στις 2, έχεις προπόνηση 3 με 6, μετά μέχρι τις 10 φροντιστήριο και μετά πρέπει να διαβάσεις πριν κοιμηθείς, είναι αφάνταστα δύσκολο. Εγώ κατάφερα να το κάνω δύο μήνες αυτό, μέχρι που ήρθε η στιγμή να διαλέξω. Ήταν μια περίοδος που πήγαινα πολύ καλά στο ποδόσφαιρο και προτίμησα να σταματήσω το φροντιστήριο και απλά να πάρω απολυτήριο λυκείου, δεν ξέρω αν θα το μετανιώσω κάποτε αυτό, αλλά αυτό ένιωσα και αυτό έκανα.

Μαρία Τσίχλα