Ο Λευτέρης Οικονόμου,
ποδοσφαιριστής της Θύελλας Ραφήνας, μιλάει στο academenia-sports για το πέρασμά του από τον
Ολυμπιακό και τον Πανιώνιο, τις εμπειρίες του στην Γ’ Εθνική κόντρα στην ΑΕΚ,
καθώς και το πώς είναι να αγωνίζεσαι συμπαίκτης με τον Ρομπέρ Πιρές. Διαβάστε,
όλα όσα δήλωσε για τις διαφορές ανάμεσα στα πρωταθλήματα Υποδομής και τα
αντρικά τμήματα, στα οποία ο ίδιος αγωνίστηκε από 16 χρονών.
Πως ξεκίνησες να
παίζεις ποδόσφαιρο;
Ήμουν 4-5 χρονών στο
νηπιαγωγείο ακόμα και δίπλα στο σπίτι μου είναι τα γήπεδα της Θύελλας. Είπαμε
με τα υπόλοιπα παιδιά της Διασταύρωσης να πάμε στην ομάδα, πήγαμε, μείναμε 4-5
χρόνια και παίζαμε στο χώμα. Μετά γυρίσαμε ανεβήκαμε επίπεδο και σαρώσαμε στα
τουρνουά, μετά μεταφερθήκαμε στις Ακαδημίες του Ολυμπιακού στη Νέα Μάκρη και
πάλι πήγαμε πολύ καλά. Μετά συνέχισα στον Ολυμπιακό στον Πειραιά,
πηγαινοερχόμουν κάθε μέρα για 2,5 χρόνια, όπου και έμεινα μέχρι το παιδικό. Μετά
μέχρι τα 16-17 έμεινα στον Πανιώνιο και μετά στην Θύελλα Ραφήνας όπου και είμαι
ακόμα.
Πως έγινε η επαφή με
τον Ολυμπιακό;
Στη Νέα Μάκρη ήμασταν
παράρτημα του Ολυμπιακού, όπως έχει σε όλη την Αθήνα έτσι είχε και στη Νέα
Μάκρη. Είχαμε φτάσει Πάσχα, όπου γινόταν δοκιμές. Μας φώναξαν από όλες τις
περιοχές τότε και είχαν διαλέξει εμένα και 3 ακόμα παιδιά. Μείναμε, μπήκαμε
στην ομάδα και σιγά σιγά μετά από κάποια χρόνια ξεκινήσαμε να αποχωρούμε.
Μετά πως πήγες στον
Πανιώνιο;
Στον Πανιώνιο ήμουν
τυχερός γιατί είχα τον προπονητή που είχα στο παράρτημα του Ολυμπιακού.
Φεύγοντας εγώ από τον Ολυμπιακό, έριξε την ιδέα ο Πανιώνιος, πήγα δοκιμάστηκα
στο κ16 και έμεινα.
Από τον Πανιώνιο πως
φεύγεις;
Τελείωσε η χρονιά,
πήραμε το πρωτάθλημα ΕΠΣΑ κόντρα στην ΑΕΚ και περιμένω να ανέβουμε κ17 και κ18,
αλλά μας είπαν ότι θα ανεβαίνουμε σταδιακά. Τότε ήμουν Δευτέρα Λυκείου, είχα το
διάβασμα και ήθελα να είμαι κάπου πιο κοντά για να συνδυάσω και σχολείο και
ποδόσφαιρο. Αρχικά σκέφτηκα την Τριγλία Ραφήνας που ήταν ήδη Δ’ Εθνική, αλλά
τελικά πήγα στη Θύελλα που είχα παίξει και πιο παλιά.
Από συνθήκες
Ακαδημιών μπήκες σε αντρικό τμήμα. Τι διαφορές υπήρχαν;
Διαφορές στη δύναμη,
είναι διαφορετικό να παίζεις με παιδιά και διαφορετικό να παίζεις με άντρες που
έχουν παίξει σε επαγγελματικές κατηγορίες, ειδικά όταν είσαι 16 χρονών.
Ήταν δύσκολη η
προσαρμογή;
Αρχικά ήταν δύσκολη,
αλλά όσο περνούσε ο καιρός καταλάβαινα που βρίσκομαι τι πρέπει να κάνω, τι δεν
πρέπει να κάνω τι ζητούσαν από εμένα. Εγώ ήμουν τυχερός, γιατί έπρεπε στις ερασιτεχνικές
κατηγορίες να παίζουν κάποιοι μικροί και έτσι ξεκίνησα να παίζω αμέσως. Ήμουν
τυχερός σε αυτό.
Μετάνιωσες την αλλαγή
που έκανες, το να φύγεις από ομάδες Super League για να παίξεις σε τοπικό αντρικό
επίπεδο;
Η αλήθεια είναι ότι
δεν ξέρεις πόσο ψηλά θα μπορούσες να φτάσεις αν φύγεις από μια ομάδα. Τώρα
είμαι ικανοποιημένος, από αυτό που έχω καταφέρει με την ομάδα. Από εκεί που
ήμασταν τοπικό να ανέβουμε Γ’ Εθνική παρότι πέσαμε. Ποτέ δεν ξέρεις πόσο θα
μπορούσες να έχεις ανέβει αν συνέχιζες σε μια ομάδα που θα έπαιζε πιο
επαγγελματικά. Σίγουρα θα είχες περισσότερο κίνητρο και ανταγωνισμό, αλλά όλα
αυτά που είπα πριν ισχύουν.
«Δεν πιστεύαμε ότι
κερδίσαμε την ΑΕΚ»
Θεωρείς την Θύελλα
τυχερή ή άτυχη που ήταν φέτος στον όμιλο με την ΑΕΚ;
Πρώτα από όλα ήταν
μεγάλη εμπειρία και το ΟΑΚΑ και οι αγώνες με την ΑΕΚ, από εκεί που η ΑΕΚ πέρσι
ήταν Σούπερ Λιγκ και εμείς τοπικό. Ήμασταν η πρώτη ομάδα που παίξαμε εντός έδρας
με την ΑΕΚ. Ήταν τρομερή εμπειρία. Θα μπορούσαμε αν δεν είχαμε την ΑΕΚ να κυνηγήσουμε
και το εκτός έδρας παιχνίδι, κόντρα στην ομάδα που θα έπαιζε στη θέση της ΑΕΚ.
Να παίρναμε και άλλους βαθμούς. Η ΑΕΚ
όλοι ξέραμε ότι ήταν περαστική από την κατηγορία και ότι θα έβγαινε
πρωταθλήτρια μόνο και μόνο με το όνομα, την ιστορία και τη φανέλα.
Ποια είναι τα
συναισθήματά σου όταν πατάς το ΟΑΚΑ με την 11άδα;
Συγκλονιστική εμπειρία
όταν είσαι στη φυσούνα και περιμένεις να μπεις. Βγαίνεις και έχεις γύρω σου
20.000 κόσμο και λες τώρα τι κάνω εγώ εδώ πέρα. Περνάνε 5-10 λεπτά μέχρι να
καταλάβεις που βρίσκεσαι, αλλά πιστεύω αν είχαμε τη δυνατότητα να παίζαμε άλλο
ένα 90λεπτο σερί με τόσο κόσμο θα μπορούσαμε να το κάνουμε. Παρόλα αυτά πολύ η
κούραση γιατί ζήσαμε κάτι πρωτόγνωρο. Ο κόσμος βέβαια σε κρατούσε σε εγρήγορση.
Είχατε ένα παραπάνω
κίνητρο ειδικά οι μικρότεροι ποδοσφαιριστές εφέτος να κάνετε το κάτι παραπάνω
από τη στιγμή που λόγω ΑΕΚ θα σας έβλεπαν περισσότερα μάτια;
Αυτό ισχύει. Είχαμε
πολλούς νεαρούς στην ομάδα, κάτι που σημαίνει ότι ειδικά για αυτούς που είχαν
στόχο να κάνουν το βήμα παραπάνω ήταν θετικό το να βρεθούν αντιμέτωποι με την
ΑΕΚ μέσα στο ΟΑΚΑ με 20.000 κόσμο, όταν δεν έχεις κλείσει τα 20 όπως εγώ.
Παρόλα αυτά όταν καταλάβεις που βρίσκεσαι αρχίζεις να αντιλαμβάνεσαι ότι τώρα
πρέπει να τα δώσω όλα. Όχι για να δείξει μόνο ότι μπορώ, όσο για να βοηθήσω την
ομάδα μου να κερδίσει κάτι ακόμα και στον αγώνα κόντρα στην ΑΕΚ. Στο
συγκεκριμένο ματς παρότι κατεβήκαμε με αμυντικό προσανατολισμό όπως οι
περισσότερες ομάδες βρεθήκαμε σε σημείο από το πουθενά να κυνηγάμε τον αγώνα
για να πάρουμε κάτι θετικό.
Ήσασταν οι μοναδικοί στο
πρωτάθλημα που κερδίσατε την ΑΕΚ. Μπορεί να μην έπαιξες αλλά πως ήταν το κλίμα,
είχατε πιστέψει σε αυτό;
Ναι είναι αλήθεια ότι
ήμασταν οι μοναδικοί στο πρωτάθλημα που κερδίσαμε την ΑΕΚ και αυτός μας γέμισε
με περισσότερη αυτοπεποίθηση, καθώς είπαμε ότι αφού καταφέραμε να κερδίσουμε
την ΑΕΚ μπορούμε να κερδίσουμε οποιαδήποτε ομάδα του πρωταθλήματος. Όλη την
προηγούμενη εβδομάδα και περισσότερο καιρό πριν προετοιμαζόμαστε για αυτό το
ματς λες και παίζαμε αγώνα δίχως αύριο. Θέλαμε οπωσδήποτε να πάρουμε ένα θετικό
αποτέλεσμα γιατί κυνηγούσαμε να σωθούμε. Μέχρι τότε ήμασταν η ομάδα με το
καλύτερο σερί στην κατηγορία, είχαμε μόνο νίκες και πέσαμε πάνω στην ΑΕΚ όπου
και θέλαμε κάτι θετικό. Ήμασταν πάρα πολύ καλά προετοιμασμένοι πάνω σε
συγκεκριμένα πράγματα στον τρόπο με τον οποίο αγωνιζόταν η ΑΕΚ. Αυτά
ακολουθήσαμε στον αγώνα, σταθήκαμε και τυχεροί γιατί η ΑΕΚ δεν βρέθηκε σε καλή
μέρα σε εκείνο τον αγώνα. Ξέραμε ότι όσο περνάει η ώρα και η ΑΕΚ δεν βάζει γκολ
είχαμε περισσότερες πιθανότητες για κάτι καλό, γιατί ο κόσμος εκεί που έδινε
φτερά στα πόδια των ποδοσφαιριστών μετά θα υπήρχαν αποδοκιμασίες και γκρίνια
και οι παίκτες θα γέμιζαν άγχος, κάτι που θα έδινε την ευκαιρία σε εμάς σε μια
φάση να βάλουμε το γκολ και να πάρουμε το ματς, όπως και έγινε τελικά. Μόλις
βάλαμε το γκολ έγινε ένας πανζουρλισμός από όλους μας. Πήγαμε στους φιλάθλους μας,
οι οποίοι μπορεί να ήταν λίγοι αλλά εμείς τους βλέπαμε σαν 10.000 και πήγαμε να
πανηγυρίσουμε. Ήταν βέβαια τρομερή αντίθεση να βλέπεις τους φιλάθλους της Θύελλας
να πανηγυρίζουν και αυτούς της ΑΕΚ να τραβάνε τα μαλλιά τους και να λένε τι
έγινε. Τελείωσε ο αγώνας και εμείς ακόμα δεν είχαμε καταλάβει τι είχε συμβεί.
Μπήκαμε στα αποδυτήρια, ξεκινήσαμε να πανηγυρίζουμε, τραγούδια, χοροί κλπ κλπ.
Είπες πριν για
αντίθετες εικόνες στους οπαδούς. Σε εκείνο το ματς, παρά τα όσα συμβαίνουν στα
ελληνικά γήπεδα είδαμε και τους φιλάθλους της ΑΕΚ να σας χειροκροτούν.
Αυτό ήταν πραγματικά
πολύ σημαντικό για εμάς γιατί καταλαβαίναμε ότι η προσπάθειά μας έπιασε τόπο.
Παρότι η ΑΕΚ έχασε πήραμε το χειροκρότημα των υγιών φιλάθλων της ΑΕΚ. Φυσικά
υπήρχαν και αυτοί που αποδοκίμασαν, οι οποίοι δεν μπορούσαν να δεχθούν ότι
έχασαν από την Θύελλα, αλλά οι πλειοψηφία των οπαδών μας παραδέχθηκε και μας χειροκρότησε
για αυτό που καταφέραμε. Βέβαια, εμείς που δεν ήμασταν αποστολή σε αυτόν τον
αγώνα, είχαμε το προνόμιο να κάτσουμε ανάμεσα στους ΑΕΚτζίδες. Σκεφτόμασταν
πριν μπει το γκολ ότι τι θα γίνει αν βάλουμε γκολ και πανηγυρίσουμε. Και τελικά
5-10 λεπτά πριν μπει το γκολ πήραμε την απόφαση να κατέβουμε στον πάγκο, να
δούμε το τέλος από εκεί και μόλις μπήκε το γκολ καταλάβαμε ότι αν ήμασταν τώρα
πάνω στους φιλάθλους και πανηγυρίζαμε με τον ίδιο τρόπο θα είχαμε θέματα.
Πως βλέπεις εσύ από
την πλευρά σου την ευκαιρία που δόθηκε εφέτος στα νέα παιδιά της ΑΕΚ;
Για όλα αυτά τα παιδιά
και για ακόμα περισσότερα όνειρό τους είναι να παίξουν ποδόσφαιρο σε μια μεγάλη
ομάδα όπως η ΑΕΚ. Ακόμα και για εμένα που σαν οπαδός δεν είμαι ΑΕΚ. Αυτά τα
παιδιά σε μικρή ηλικία κατάφεραν να πετύχουν το όνειρό τους. Να παίξεις σε έναν
αγώνα με την μεγάλη ομάδα της ΑΕΚ μπροστά σε τόσο κόσμο. Είναι τρομερή εμπειρία
φαντάζομαι και για τα παιδιά και για τις οικογένειές τους. Αυτό που χρειάζεται
είναι πολύ δουλειά και προσπάθεια και στην επόμενη ευκαιρία που θα τους δοθεί
να δείξουν ανάλογα στοιχεία.
Τελείωσε η σεζόν, η
Θύελλα έπεσε. Τι στόχους έχεις εσύ από εδώ και πέρα;
Πρώτα από όλα στόχος της Θύελλας ήταν η
παραμονή και δεν τα καταφέραμε. Κοιτάμε μπροστά, θα συζητήσουμε με τη διοίκηση
μέσα στις επόμενες ημέρες να δούμε ποιες είναι και οι δικές τους προοπτικές για
του χρόνου. Λογικά θα είναι πάλι η άνοδος στην Γ’ Εθνική. Δικός μου στόχος
είναι να αγωνίζομαι στην ομάδα όπου θα είμαι του χρόνου, για να μπορέσω και να
εξελιχθώ, να δείξω τι μπορώ να καταφέρω και να βοηθήσω την ομάδα μου. Αυτός είναι
ο στόχος μου να βρω ομάδα που θα αγωνίζομαι και οι στόχοι της ομάδας θα με
ικανοποιούν.
Σε ένα παιδί που
βρίσκεται σε ακαδημίες επιπέδου Σούπερ Λιγκ και έχει το δίλημμα για το αν θα
πρέπει να αγωνιστεί σε χαμηλότερη ανδρική κατηγορία ή να συνεχίσει στις Ακαδημίες.
Τι θα του έλεγες;
Εγώ θα του έλεγα πρώτα
από όλα είναι τρομερό δίλημμα γιατί όταν είσαι σε μια ηλικία 16-17 χρονών
φοβάσαι να φύγεις από μια ομάδα Σούπερ Λιγκ και να πας να παίξεις σε μια ομάδα
μικρότερης κατηγορίας, γιατί μπορεί να πιστεύεις ότι θα χαθείς, ότι δεν θα έχεις
την εξέλιξη που περιμένεις κλπ. Παρόλα αυτά εγώ που έκανα το βήμα δεν νομίζω
ότι έχασα περισσότερο από όσα κέρδισα. Δηλαδή σε μια ομάδα μικρότερης
κατηγορίας έχεις τη δυνατότητα να δείξεις περισσότερα πράγματα ειδικά όταν
είσαι μικρότερος. Σε βλέπουν κάποιοι άνθρωποι, οι οποίοι καταλαβαίνουν πόσο μπορείς
να παίξεις, αντιμετωπίζοντας αντιπάλους μεγαλύτερους σε ηλικία και πιο
έμπειρους. Θέλω πιστεύω ότι στα 18-19 ακόμα και 20 θα μπορείς να έχεις κερδίσει
κάποιους ανθρώπους ώστε να σε εμπιστευτούν σε μεγαλύτερες ομάδες, ώστε να
κάνεις και το επόμενο βήμα.
Από την άλλη το να
μείνεις στην Ακαδημία ομάδας Σούπερ Λιγκ και εκεί έχεις πιθανότητες να αναδεχθείς
περισσότερο και να κάνεις και ένα επαγγελματικό συμβόλαιο μεγαλώνοντας.
Προσωπικά πιστεύω ότι
ευκαιρία θα πάρεις πιο εύκολα σε μια ομάδα μικρότερης κατηγορίας παρά αν
συνεχίσεις σε Ακαδημίες ομάδας Σούπερ Λίγκας.
Που ψήνεσαι
περισσότερο σαν ποδοσφαιριστής;
Σε μια ομάδα
μικρότερης κατηγορίας, αλλά αν ακούσεις το όνομα ΑΕΚ και το όνομα Θύελλα
Ραφήνας είναι αναμενόμενο να σε τραβήξει η ΑΕΚ. Σε μια μεγαλύτερη ομάδα
πιστεύεις ότι μπορείς να καταφέρεις περισσότερα. Προσωπικά πιστεύω ότι αν είσαι
16-17 χρονών προτιμώ να παίζω αντρικό ακόμα και σε μικρότερη κατηγορία, παρά σε
μικρά τμήματα στη Σούπερ Λίγκ. Το επίπεδο είναι σαφώς καλύτερο σε πρωταθλήματα
Β και Γ Εθνικής.
«Είσαι συγκλονιστικό
να αγωνίζεσαι συμπαίκτης με τον Πιρές»
Πως είναι να
συνεργάζεσαι έστω και για λίγο με τον Πιρές;
Πέρισυ το καλοκαίρι
στην προετοιμασία είχαμε την ευκαιρία να παίξουμε συμπαίκτες σε έναν φιλικό με
τον Ρομπέρτ Πιρές, που έχει αγωνιστεί σε τρομερές ομάδες και έχει καταφέρει
απίστευτα πράγματα στην καριέρα του. Η εμπειρία ήταν συγκλονιστική. Μάθαμε ότι
είχαμε φιλικό και ότι θα έχουμε κάποια έκπληξη. Όταν μας είπαν ότι η έκπληξη
ήταν ότι θα παίξει και ο Ρομπέρ Πιρές είπαμε ότι μας κάνουν πλάκα, δεν το
πιστεύαμε. Ξεκινήσαμε σιγά σιγά να καταλαβαίνουμε ότι δεν ήταν πλάκα και ότι θα
παίζαμε συμπαίκτες. Ήρθε η ώρα, ξεκινήσαμε το ζέσταμα και είδαμε από μακριά να
έρχεται κάποιος που έμοιαζε στον Πιρές και τελικά ήταν αυτός. Μας χαιρέτησε
έναν έναν, έβγαλε φωτογραφίες με όλους, ήταν προσιτός και τρομερός χαρακτήρας όπως
αποδείχθηκε. Μάλιστα δεν ξεκίνησε τον αγώνα, έκατσε στον πάγκο και έπαιξε στο
δεύτερο ημίχρονο. Μέσα στα πρώτα 5-10 λεπτά που αγωνίστηκε έκανε τη διαφορά. Ήξερε
τι έπρεπε να κάνει σε όποιο σημείο του αγώνα και αν βρισκόταν. Έδωσε μέσα σε
ένα ημίχρονο μια ασιστ, έβαλε γκολ και μοίρασε 5-6 εξεζητημένες πάσες για τα
δικά μας δεδομένα. Μόνο κερδισμένοι βγήκαμε από το συγκεκριμένο φιλικό.
Όταν οι αντίπαλοι
κατάλαβαν ότι αυτός που έβλεπαν μπορεί να ήταν και ο Πιρές ξεκίνησαν να ρωτάνε
και να μας λένε ότι τους κάνουμε πλάκα. Βέβαια, όταν μπήκε στον αγώνα και
άκουσαν ότι τον φωνάζαμε έτσι και είδαν και τι έκανε το κατάλαβαν.
Η απορία όλων θα
είναι το πώς κατέληξε στην Ραφήνα ο Πιρές
Ο Πιρές με την
οικογένειά του είχαν έρθει για διακοπές στην Λούτσα και γνωρίζονταν με τον
γυμναστή που είχαμε πέρυσι. Έτσι του έγινε η πρόταση να παίξει ένα φιλικό με
εμάς μέσα στις διακοπές του. Μας έκανε την τιμή και ήρθε, κάτι που ήταν τρομερό
για εμάς, έβαλε γκολ και έφυγε.
Σας έδωσε κάποια
συμβουλή;
Δεν μας έδωσε κάποια
συμβουλή αλλά καταλάβαμε κάποια πράγματα από τη συμπεριφορά του. Δεν μας είπε
κάντε αυτό ή το άλλο, τα καταλάβαμε μόνοι μας. Τον είδαμε να αγωνίζεται μαζί μας,
να είναι ταπεινός, να μιλάει με όλους και εκεί καταλάβαμε ότι το παν δεν είναι
να παίζεις ποδόσφαιρο και να βγάζεις λεφτά. Αυτό που τον ενδιέφερε ήταν να
συνεργάζεται σωστά, να είναι αγαπητός σε όλους. Δεν ήταν απρόσιτος και… καβαλημένος
χωρίς να μιλάει σε κανέναν, ήταν τρομερός.
Μαρία Τσίχλα